Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Sopocie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2023 roku

Sąd Rejonowy w Sopocie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Olszewska-Kowalska

Protokolant: sek.sąd. Magdalena Trąbicka-Patron

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2023 roku w Sopocie,

na rozprawie

sprawy

z powództwa S. T.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę

I.  zasądza na rzecz powoda S. T. od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwotę 2.269,50 zł (dwa tysiące dwieście sześćdziesiąt dziewięć złotych pięćdziesiąt groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 12 października 2022 roku do dnia zapłaty

II.  w pozostałym zakresie oddala powództwo

III.  zasądza na rzecz powoda S. T. od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwotę 1657,25 zł (jeden tysiąc sześćset pięćdziesiąt siedem złotych dwadzieścia pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu, wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty

IV.  zasądza od powoda S. T. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Sopocie kwotę 42,90 zł (czterdzieści dwa złote dziewięćdziesiąt groszy) tytułem kosztów sądowych tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

V.  zasądza od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Sopocie kwotę 64,35 zł (sześćdziesiąt cztery złote pięćdziesiąt trzydzieści pięć groszy) tytułem kosztów sądowych tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

Sygnatura akt I C 521/22

UZASADNIENIE

Powód S. T. wniósł do Sądu Rejonowego w Sopocie pozew o zasądzenie od pozwanego (...) S. A. w S. kwoty 3.807 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. (pozew k. 4-7)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 18 listopada 2022 r. Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Sopocie uwzględnił żądanie pozwu w całości. (nakaz zapłaty – k. 26)

Od powyższego nakazu zapłaty sprzeciw wniósł pozwany – (...) S.A. w S., zaskarżając nakaz w całości i wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. (sprzeciw k. 27-29)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09 sierpnia 2022 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki V. o nr rej. (...), którego właścicielem był powód S. T.. Pojazd nie nadawał się do dalszej jazdy, został odholowany na parking strzeżony a następnie do warsztatu naprawczego. Powód nie miał możliwości zaparkowania uszkodzonego pojazdu w innym miejscu niż parking strzeżony zaoferowany przez B. A. B. Pomoc (...) 24H .

W/w pojazd był wykorzystywany przez poszkodowanego do wykonywania czynności życia codziennego, poszkodowany nie miał innego pojazdu, z którego mógłby korzystać przez czas likwidacji szkody.

Odpowiedzialność za szkodę ponosił kierujący pojazdem ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. w S..

(okoliczności bezsporne, dowód: zeznania świadka A. B. k. 58-58v, płyta CD k. 60, zeznania powoda k. 59, płyta CD k. 60, akta szkody k. 81 )

W dniu 09 sierpnia 2022 r. poszkodowany S. T. zawarł z A. B. umowę najmu pojazdu osobowego marki K. (...) na okres od dnia 09 sierpnia 2022 r. do 07 września 2022 r. Strony ustaliły cenę za wynajem tego pojazdu zastępczego na kwotę 140 zł netto tj. 172,20 zł brutto za dobę.

Poszkodowany orientował się jakie są na rynku stawki za wynajem pojazdu zastępczego i uznał, że różne firmy oferują zbliżone stawki za dobę najmu pojazdu zastępczego.

(okoliczność niesporna, nadto dowód: umowa najmu – k. 13-14,, protokół zdawczo odbiorczy k. 15, załacznik k 16, zeznania powoda k. 59, płyta CD k. 60)

Uszkodzony pojazd przechowywany był na strzeżonym parkingu w okresie od 09 sierpnia 2022 r. do 19 sierpnia 2022 r., tj do dnia zawiezienia pojazdu do (...) V.. Stawka przechowywania ustalona została na kwotę 30 zł netto (39,90 zł brutto) za dobę.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 07 września 2022 r. B. A. B. Pomoc (...) 24H wystawił fakturę VAT o nr (...) oraz w dniu 09 września 2022 fakture VAT n nr 8/09/2022 w sumie na kwotę 6901,90 zł

Na wskazaną kwotę składało się:

a)  najem pojazdu zastępczego 5266 zł (30 dób);

b)  holowanie uszkodzonego pojazdu w kwocie 1230 zł,

c)  parking strzeżony w kwocie 405,90 zł (11 dób).

(dowód: faktura VAT – k. 11,12)

Poszkodowany S. T., reprezentowany przez A. B., dokonał zgłoszenia szkody w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń w dniu 09 sierpnia 2022 r.

Wraz z informacją o przyjęciu szkody pozwany za pośrednictwem wiadomości e-mail poinformował o możliwości udostępnienia pojazdu zastępczego, o tym że współpracuje z (...) Sp z o.o., podmiotem zajmującym się organizacją pojazdu zastępczego. Do wiadomości dołączono informację o klasie pojazdów, obowiązujących stawkach czynszu najmu oraz pouczenie, że w razie wynajęcia pojazdu zastępczego we własnym zakresie ubezpieczyciel zastrzega sobie prawo do weryfikacji okresu najmu i jego dobowej stawki do wysokości wskazanej przez E. Hestię w niniejszej propozycji. Propozycja (...) Sp z o.o. m.in. co do segmentu pojazdu C to 96 zł stawka brutto za dobę wynajmu. Znalazła się również informacja, że wynajęty pojazd powinien być zbliżonej klasy - nie wyższej niż pojazd uszkodzony.W przypadku szkody całkowitej wynajem pojazdu zastępczego możliwy jest jedynie na czas likwidacji szkody, nie dłużej niż do czasu obiektywnej możliwości nabycia innego pojazdu przez poszkodowanego.

(dowód raport szkody k. 18-20, 32-33, akta szkody k. 81 )

Decyzjami z dnia 16 września 2022 r. i 07 grudnia 2022r. pozwany poinformował u przyznaniu odszkodowania:

a)  koszty holowania w kwocie 1230 zł brutto,

b)  koszt najmu pojazdu w kwocie 1728 zł brutto (zweryfikowano ilość dni najmu z 30 do 18, zweryfikowano stawkę dobową najmu z 140 zł netto do 96 zł brutto),

c)  koszt parkowania w kwocie 110,70 zł brutto (3x 36,90 zł).

Pomimo złożonego odwołania, pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko w zakresie wysokości należnego odszkodowania.

(dowód: decyzja – k. 17, 34, 35,akta szkody k. 81 )

Uzasadniony i niezbędny okres najmu pojazdu zastępczego w zaistniałej sytuacji powinien nastąpić w okresach:

09-08-2022r., do 12-08-2022r., i obejmuje okres zaistnienia zdarzenia, zgłoszenia szkody do pozwanego, wykonanie oględzin przez pozwanego, przekazanie dokumentacji z oględzin, zaproponowanie poszkodowanemu naprawy w warsztacie współpracującym z pozwanym oraz 1 dzień organizacyjny na podjęcie działań naprawczych (weryfikacja rzeczywistego zakresu uszkodzeń przez demontaż). Poszkodowany odmówił skorzystania z usług warsztatu wskazanego przez pozwanego. Do dnia 19-08-2022r. praktycznie nie podjęto działań ze strony poszkodowanego mających na celu optymalizację procesu likwidacji szkody dlatego okres pomiędzy 12 a 19 sierpnia nie znajduje uzasadnienia w najmie pojazdu zastępczego.

19-08-2022r., do 07-09-2022r., okres ten obejmuje zgłoszenie oględzin dodatkowych, wykonanie tych oględzin, przekazanie dokumentów z oględzin, przejęcie odpowiedzialności oraz rozliczenie szkody. Informacja o rozliczeniu szkody z dnia 07-09-2022r., pokrywa się ze zwrotem pojazdu zastępczego, jest to ostatni dzień zasadnego najmu.

Okres zasadnego najmu pojazdu powinien wynieść 23 dni.

W 2022 roku na rynku poszkodowanego, stosowane stawki wynajmu pojazdów K. C do której zaliczamy pojazd wynajęty, oscylowały w przedziale (min.-max.) 110zł do 210zł (netto)

Stawka w wysokości 140 zł netto mieści się w przedziale stawek dla klasy pojazdu wynajętego, można ją zatem określić jako stawkę rynkową nie odbiegającą od cen obowiązujących na rynku we wskazanym okresie i rejonie, a stosowanej przez zakłady naprawcze posiadające w ofercie najem pojazdów zastępczych oraz przez inne podmioty trudniące się wynajmem samochodów zastępczych.

Zasadny okres parkowania płatnego pojazdu to 09-12 sierpnia, czyli 4 dni.

(dowód: opinia biegłego sądowego k. 89-101, opinia uzupełniająca k. 135-138, akta szkody k. 81)

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów zaoferowanych przez obie strony postępowania. Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd uznał za wiarygodne dokumenty złożone do akt sprawy, w tym także te znajdujące się w aktach szkody. Ich prawdziwości i wiarygodności nie kwestionowała żadna ze stron.

Co do wiadomości mailowej dotyczącej propozycji najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem (...) Sp. z o.o. wskazać należy, że nie stanowi oferty, a jedynie zaproszenie do kontaktu – wobec braku stanowczości propozycji wynajmu oraz kwestii dalszych warunków, jakie po zainicjowaniu przez poszkodowanego kontaktu, miałyby być następnie jemu przedstawione przez wypożyczalnie.

W ocenie Sądu w takiej sytuacji powoływanie się na oświadczenia (...) Sp. z o. o. (k. 37-38) nie mogło odnieść pożądanego przez pozwanego skutku. Z treści oświadczeń wynika bowiem: „w porozumieniu z (...) Sp. z o.o. i E. Hestią … oferujemy najem...”. Skoro zatem wiadomość e-mail pozwanego stanowi wyłącznie zaproszenie do kontaktu, to i brak jest podstaw do dalszego rozważania kwestii ofert sieci wypożyczalni współpracujących z pozwanym.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka A. B. oraz powoda S. T.. Były one konkretne, szczegółowe i rzeczowe. Brak było podstaw do odmowy zeznaniom tym wiarygodności.

Zasadność długości najmu i stawki wynajmu pojazdu zastępczego oraz kosztów parkingu podlegały odrębnej ocenie na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, budowy i eksploatacji pojazdów samochodowych oraz kalkulacji kosztów napraw pojazdów.

Sąd uznał za wiarygodną opinię biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, budowy i eksploatacji pojazdów samochodowych oraz kalkulacji kosztów napraw pojazdów, F. G.. Opinia została sporządzona przez osobę dysponującą wiedzą specjalną, była wewnętrznie spójna. Brak było podstaw do kwestionowania jej wiarygodności. Opinia w pełni odnosiła się do tezy dowodowej. Biegły dokonał szczegółowej analizy przedłożonych mu akt oraz zawartych w nich dowodów. Szczegółowo przedstawił tok swojej analizy oraz podstawy wywiedzionych wniosków. Wnioski opinii zostały sformułowane w sposób klarowny, jednoznaczny i stanowczy. W opinii uzupełniającej biegły ustosunkował się do zarzutów obu stron, podtrzymując wydaną w sprawie opinię.

Sąd zważył, iż okoliczności kolizji drogowej, na skutek której doszło do uszkodzenia pojazdu V. nr rej (...), fakt korzystania przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego, oraz odpowiedzialność ubezpieczyciela co do zasady za skutki zdarzenia z 09 sierpnia 2022 r. w zakresie najmu pojazdu zastępczego – nie były kwestionowane.

Spór dotyczył wysokości zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego oraz kosztów parkingu (przechowania uszkodzonego pojazdu).

Wskazać należy, że istota umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprowadza się do tego, że zakład ubezpieczeń wypłaca określone w umowie odszkodowanie za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony (art. 822 §1 k.c.). Z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia (art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych Dz.U.2023.2500 t.j.). Do rozstrzygnięcia o odszkodowaniu ubezpieczeniowym przy ubezpieczeniu OC komunikacyjnym konieczne jest sięgnięcie do ogólnych reguł Kodeksu cywilnego, które odnoszą się do zakresu odszkodowania, w szczególności do przepisu art. 361 § 1 i 2 k.c. Reguły te nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego. W przypadku uszkodzenia samochodu odszkodowanie obejmuje przede wszystkim kwotę pieniężną, konieczną do opłacenia jego naprawy lub przywrócenia stanu sprzed wypadku. Osoba odpowiedzialna jest zobowiązana zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki poniesione w celu przywrócenia poprzedniego stanu samochodu, do których należą koszty nowych części i innych materiałów. Przywrócenie rzeczy uszkodzonej do stanu poprzedniego polega na doprowadzeniu jej do stanu używalności w takim zakresie, jaki istniał przed wyrządzeniem szkody.

W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że odszkodowanie może obejmować także inne koszty i wydatki poniesione w następstwie zdarzenia wyrządzającego szkodę. Normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. jest bardzo często niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego, nie tylko w sytuacji jego uszkodzenia, ale również zniszczenia. Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne, na wynajem pojazdu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu. Co do zasady wskutek kolizji lub wypadku drogowego dochodzi bowiem do uszkodzenia lub zniszczenia pojazdu mechanicznego w następstwie czego poszkodowany traci możliwość korzystania z rzeczy. Sąd Najwyższy nie podzielił poglądu, iż brak możliwości korzystania z rzeczy to zagadnienie utraty wygody lub przyjemności z jej korzystania, a więc sfera przynależna szkodzie niemajątkowej. Sąd Najwyższy, uznał utratę możliwości korzystania z pojazdu za szkodę majątkową. Nadto jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 listopada 2011 roku, wydanej w sprawie III CZP 5/11, odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomiczne wydatki na najem pojazdu zastępczego.

Przez „wydatki konieczne” należy rozumieć czynsz najmu za pojazd zastępczy o zasadniczo podobnej klasie do pojazdu uszkodzonego albo zniszczonego, ustalony według stawki najmu obowiązującej na danym rynku lokalnym.

W dotychczasowym orzecznictwie Sądu Najwyższego dominującym stanowiskiem było, że okres celowego i ekonomicznie uzasadnionego najmu pojazdu zastępczego w przypadku szkody całkowitej w pojeździe obejmuje okres od dnia wynajęcia pojazdu zastępczego do dnia, w którym poszkodowany mógł nabyć analogiczny pojazd, ale nie później niż do dnia otrzymania świadczenia odszkodowawczego za szkodę całkowitą w pojeździe. Takie stanowisko zaprezentował Sąd Najwyższy np. w wyroku z dnia 8 września 2004 r. sygn. akt IV CK 672/03. Stanowisko to jednak uległo modyfikacji w późniejszych orzeczeniach. W uzasadnieniu uchwały z dnia 17 listopada 2011 r. Sąd Najwyższy jako aktualne podtrzymał swoje wytyczne co do zasad i zakresu refundacji kosztów najmu, jednocześnie wskazał, że ma to być okres " niezbędny do zakupu innego pojazdu mechanicznego". Czasem refundowanego najmu pojazdu zastępczego w przypadku szkody całkowitej jest okres od dnia wynajęcia pojazdu zastępczego w związku ze zniszczeniem posiadanego przez poszkodowanego pojazdu do dnia, w którym poszkodowany mógł nabyć faktycznie i obiektywnie odtworzyć możliwość korzystania ze zniszczonej rzeczy poprzez zakup innego pojazdu mechanicznego o podobnej wartości rynkowej. Okres ten może kończyć się wcześniej niż dzień wypłaty odszkodowania za szkodę w pojeździe, może kończyć się w dniu wypłaty tego rodzaju świadczenia odszkodowawczego, może również wykraczać poza dzień wypłaty odszkodowania za szkodę całkowitą w samochodzie. Należy zatem ustalać i badać chwilę, w której możliwe było odtworzenie przez poszkodowanego możliwości korzystania z rzeczy poprzez zakup innego pojazdu mechanicznego.

W niniejszej sprawie pozwany kwestionował wysokość dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego oraz długość okresu najmu pojazdu zastępczego. Należy wskazać, iż pozwany w istocie podniósł zarzut przyczynienia się poszkodowanego do zwiększenia rozmiaru szkody z uwagi na nieskorzystanie z oferty najmu pojazdu zastępczego złożonej przez ubezpieczyciela. Pozwany wskazywał bowiem, że poinformował poszkodowanego o możliwości organizacji wynajmu pojazdu zastępczego za stawkę 96 zł brutto, kierując wiadomość e-mail. Jak wskazano wyżej wiadomość pozwanego nie stanowi oferty, poza w tym nie zawiera skonkretyzowanych propozycji najmu. Pozwany nie wykazał również, by spersonalizowaną propozycję umowy z poszkodowanym przedłożył. Sąd uznał, że poszkodowany w żaden sposób nie przyczynił się do powstania szkody, czy też zwiększenia jej rozmiaru. Powód wskazał, że orientował się w stawkach rynkowych dotyczących najmu pojazdów zastępczych i zaproponowana mu przez A. B. stawka od nich nie odbiegała. Poszkodowany nie był ograniczony stawkami najmu, które pozwany uznał za dopuszczalne. Nic nie stało na przeszkodzie, by poszkodowany skorzystał z usług (...). Należy również wskazać, że poszkodowany nie był zobowiązany do poszukiwania najtańszego rozwiązania na rynku, ale mógł skorzystać z wynajmu pojazdu zastępczego oferowanego przez podmiot, który zajmuje się wynajmem samochodów na okres likwidacji szkody. Ponadto stawka najmu oferowana przez B. A. B. Pomoc (...) 24 nie odbiegała od cen rynkowych i nie była rażąco wygórowana.

Sąd przyjął za zasadną stawkę w wysokości, w jakiej dochodził jej powód, ponieważ stawka 140 zł netto mieściła się w przedziale stawek (cen) rynkowych. Biegły sądowy uzasadnił należycie swoje stanowisko, i nie było podstaw do dyskredytowania jego opinii.

Uzasadniony i niezbędny okres najmu pojazdu zastępczego w niniejszej sprawie powinien nastąpić w okresach: 09-08-2022r., do 12-08-2022r. i 19-08-2022r., do 07-09-2022r. Obejmuje on okres zaistnienia zdarzenia, zgłoszenia szkody do pozwanego, wykonanie oględzin przez pozwanego, przekazanie dokumentacji z oględzin, zaproponowanie poszkodowanemu naprawy w warsztacie współpracującym z pozwanym oraz 1 dzień organizacyjny na podjęcie działań naprawczych (weryfikacja rzeczywistego zakresu uszkodzeń przez demontaż). Poszkodowany odmówił skorzystania z usług warsztatu wskazanego przez pozwanego. Do dnia 19-08-2022r. praktycznie nie podjęto działań ze strony poszkodowanego mających na celu optymalizację procesu likwidacji szkody dlatego okres pomiędzy 12 a 19 sierpnia nie znajduje uzasadnienia w najmie pojazdu zastępczego. Dalszy uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego to 19-08-2022r., do 07-09-2022r., okres ten obejmuje zgłoszenie oględzin dodatkowych, wykonanie tych oględzin, przekazanie dokumentów z oględzin, przejęcie odpowiedzialności oraz rozliczenie szkody.

Podkreślić należy, że powód w żaden sposób nie udowodnił zasadności 7-dniowego okresu organizacji naprawy, w szczególności nie wykazał twierdzenia, że (...) V. odmówiło przyjęcia pojazdu w dniu 11 lub 12 sierpnia 2022r. i że nie było możliwości wcześniejszego przetransportowania uszkodzonego pojazdu do warsztatu.

Na podstawie opinii biegłego Sąd uznał, iż powodowi należny jest zwrot kosztów wynajmu pojazdu zastępczego za okres 23 dni z uwzględnieniem stawki 140 zł netto (tj 172,20 zł brutto), ponieważ mieściła się ona w przedziale cen rynkowych, i nie była zawyżona (23 dni x 172,20 zł = 3.960,60 zł).

Odnosząc się do kosztu parkowania (przechowanie) uszkodzonego pojazdu wskazać należy, co też Sąd ustalił na podstawie wspomnianej opinii, iż był to koszt uzasadniony co do przechowania przez okres 4 dni, wysokości stawki była w sprawie niesporna. Zatem 4 dni x 36,90 zł brutto = 147,60 zł,

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 822 §§ 1 i 2 k.c. w zw. z art. 361 § 1 k.c. w zw. z art. 36 ust. 1 zdanie 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zasądził od pozwanego na rzecz powoda tytułem należności głównej kwotę 2.269,50 zł ((3960,60 zł + 147,60 zł) - (1728 zł (wypłacone przez pozwanego) + 110.70 zł (wypłacone przez pozwanego))).

Odnośnie żądania przez powoda zasądzenia na jego rzecz odsetek należy wskazać, iż stosownie do treści art. 481 §§ 1 i 2 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

W przedmiotowej sprawie pozwany opóźnił się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego w postaci zapłaty odszkodowania na rzecz powoda.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni, licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o wypadku. Nadto, stosownie do treści ust. 2 tego przepisu, w przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego.

Z ustaleń Sądu wynika, że powód zgłosił szkodę pozwanemu zakładowi ubezpieczeń w dniu 09 sierpnia 2022 r., w niniejszej sprawie powód wniósł o zasądzenie odsetek za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, tj od 12 października 2022 r., dlatego Sąd orzekł w tym zakresie zgodnie z żądaniem.

Dalej idące żądanie pozwu nie było zasadne. Mając na względzie powyższe, Sąd orzekł jak w pkt II wyroku, na podstawie art. 822 §§ 1 i 2 k.c. w zw. z art. 361 § 1 k.c. w zw. z art. 36 ust. 1 zdanie 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych – stosowanych a contrario.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na mocy art. 100 k.p.c., zgodnie z zasadą stosunkowego ich rozdzielenia ponieważ powód wygrał sprawę w 60%.

Powód poniósł koszty w łącznej wysokości 2767 zł, na którą składały się 200 zł opłaty od pozwu, 17 zł opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa procesowego, 900 zł stawki wynagrodzenia pełnomocnika (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, Dz.U.2023.1964 t.j.), wydatki na poczet kosztów opinii biegłego 1650 zł. Pozwany poniósł opłatę notarialną za poświadczenie odpisu pełnomocnictwa 7,38 zł. Powód powinien więc ponieść koszty w 40% ich sumarycznej wysokości, a więc w zakresie, w jakim powództwo zostało oddalone. Suma kosztów wynosiła 2774,38 zł (2767 zł + 7,38 zł) x 40 % = 1109,75 zł. A skoro poniósł je w wysokości wyższej - 2767 zł, należny mu jest od pozwanego zwrot w wysokości 1657,25 zł (2767 zł pomniejszone o 1109,75 zł). O odsetkach od kosztów procesu Sąd orzekł zgodnie z art. 98 § 1(1) kpc, zasądzając je w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

W punkcie IV i V Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 zdanie 2 k.p.c. Wysokość kosztów poniesionych przez Skarb Państwa w przedmiotowej sprawie wynosiła 107,25 zł (koszt opinii biegłego i kosztów stawiennictwa świadka to 1757,25 zł, z czego 1650 zł pokryto z zaliczki wpłaconej przez powoda). Mając zatem na uwadze fakt, iż pozwany przegrał sprawę w 60 %, właśnie taka część ww. kwoty winna go obciążać. W związku z czym w punkcie V wyroku Sąd zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Sopocie kwotę 64,35 zł tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów postępowania. W punkcie IV natomiast Sąd zasądził z tego samego tytułu od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Sopocie kwotę 42,90 zł. tj. 40 % z kwoty 107,25 zł.